Αφου δεν μας κοιτάνε...

Δεν ξέρω πόσοι το πρόσεξαν, αλλά δεν μας βλέπει κανείς, έτσι, σκέφτηκα, γιατί να συνεχίσω αυτό το σύστημα με τις καθημερινές αναρτήσεις? Γιατί να τυρανιέμαι άδικα και να χάνω το χρόνο μου? Έτσι, απο τώρα και στο εξής, πλέον, θα γράφω μόνο όποτε μπορώ Επίσης, αναμείνατε στο ακουστικό σας για μια καινούρια ιστορία η οποία θα δημοσιεύεται είτε σε αυτό το μπλογκ είτε στο αδερφάκι του, καθώς και για διάφορα αφιερώματα, όπως αυτό που ετοιμάζουμε τώρα για τη ζωή και το έργο του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου. Καλημέρα σας.