Ένας μοναχικός καβαλάρης παίρνει το όπλο του...

Επιτέλους, το πρώτο δείγμα γραφής μου όσον αφορά τις διάφορες μου εμπνεύσεις είναι γεγονός. Ονομάζεται "Ένας μοναχικός καβαλάρης παίρνει το όπλο του" και ελπίζω να σας αρέσει. Δείτε το...

"Όντως, καμιά φορά είναι πολύ δύσκολο να περπατάς μόνος σου σ' αυτή τη ζωή. Όπως ακριβώς χρειάζεσαι τις προσωπικές και τις πολύ προσωπικές σου στιγμές, έτσι χρειάζεσαι πάντα κι ένα άνθρωπο δίπλα σου να σε συντροφεύει. Σεό,τι κι αν γίνει, ό,τι κι αν συμβεί. Διότι, υπάρχουν στιγμές που νιώθω τέτοια πίεση που απορώ κι εγώ πως αντεπεξέρχομαι κι αυτό γιατί υπάρχουν φορές που ανακαλύπτω ότι έχω χάσει το όπλο μου και δεν μπορώ να αμυνθώ, τουλάχιστον όχι όσο χρειάζεται και αυτό είναι που με πληγώνει. Που δεν μπορώ, αν θες, να δείξω ποιος πραγματικά είμαι κι έτσι καταλήγω σε αυτές τις στιγμές κατα τις οποίες καταφεύγω στον πιστότερο μου φίλο και σύμβουλο: το γράψιμο. Το γράψιμο μου δίνει τέτοια χαρά και τέτοια χαλάρωση και τέτοια κάθαρση στο μυαλό για να μπορέσω να σκεφτώ καλύτερα, που είναι δύσκολο να σου το περιγράψω με λόγια και χαρακτηρισμόυς. Βλέπεις? Ούτε καν άρχισα να γράφω κι έγυρα ν' αποκοιμηθώ, που λέει κι ο ποιητής. Λοιπόν... Καληνύχτα! Καληνύχτα... Διάλεξε και πάρε όποιο εσύ προτιμάς."

Αυτό είναι. Πως σας φάνηκε? Περιμένω να ακούσω τα ειλικρινή σχόλια σας για να δω αν θα συνεχίσω να ασχολούμαι με τη συγγραφή ιστοριών μου στο μπλοκ.

Καλημερα ρεεεεεε!!!

Φίλες και φίλοι, καλημέρα! Σήμερα έκανα το δεύτερο μου μάθημα αυτοκινήητου και παραλίγο να παίξουμε ξύλο με τον εκπαιδευτή μου απο τα πολλά λάθη που έκανα! Φίλε Σπύρο και φίλε Χαράλαμπε, σας ευχαριστώ για τις συμβουλές και τη βοήθεια που προσπαθείτε να μου δώσετε! Σε λίγες ώρες, αρχίζω να αναρτώ διάφορες ιστορίες φαντασίας, τις οποίες έχω γράψει και απλά μέχρι στιγμής τις ξέρω μόνο εγώ. Αναμείνατε όλοι στο ακουστικό σας για το πρώτο δείγμα γραφής...