Αυτή τη φορά θα ήθελα να αναφερθώ σε μερικά θέματα, μερικά εκ των οποίων τα
έχω αναπτύξει και πριν από ένα χρόνο περίπου, αλλά μια και προκοπή δεν είδαμε,
θα ήθελα να τα αναπτύξω και πάλι. Θα μου πείτε τώρα, ποιος να ασχοληθεί μαζί μου
και ίσως να έχεται και δίκιο. Αυτό που ζητώ από τους αρμόδιους, όμως, δεν είναι
να ασχοληθούν μαζί μου, αλλά να δουν αν και κατά πόσο υπάρχει λύση στα πιο κάτω
προβλήματα. Εγώ απλά τα αναφέρω σαν ένας απλός δημότης της Λευκωσίας ο οποίος
τα διαπίστωσε. Και θέλω να πιστεύω πως υπάρχουν κι άλλοι δημότες οι οποίοι
συμμερίζονται την άποψη μου. Πρόκειται για προβλήματα που σε πολλούς φαίνονται
ασήμαντα, αμελητέα ίσως, αλλά με τη δική τους σημασία και διάρκεια. Διότι
προβλήματα στη Λευκωσία δεν είναι μόνο η Πλατεία Ελευθερίας, το παλιό ΓΣΠ ή η
έλλειψη χώρων στάθμευσης και τα εξώδικα που προκαλεί αυτό. Κι αυτά προβλήματα
είναι και σημαντικότατα βεβαίως, αλλά υπάρχουν κι άλλα που αρκετοί από μας δεν
είχαμε προσέξει ή δεν δώσαμε τη δέουσα σημασία. Πάμε, λοιπόν, να δούμε μερικά...
άδοξα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πόλη μας.
Ένα πρόβλημα που απασχολεί αρκετούς συνδημότες μας, είναι όταν πάνε για
πεζοπορία σε κάποιο πάρκο, πεζόδρομο ή χώρο πρασίνου, έρθει εκείνη η... κρίσιμη
στιγμή, και φανούν τυχεροί και υπάρχουν τουαλέτες εκεί. Κλειστές! Και τι να
κάνουμε? Να αρχίσουμε να ψάχνουμε θάμνους και γωνιές? Κρίμα δεν είναι να έχουμε
τόσα πάρκα και χώρους πρασίνου και να μην έχουν ένα χώρο για τις φυσικές μας
ανάγκες? Και όχι, δεν είναι εύκολο για μας τους άντρες, ούτε όταν νυχτώσει! Εντάξει
παιδιά, τις φτιάξατε που τις φτιάξατε! Ανοίξτε τις να τις χρησιμοποιήσουμε και
βάλτε ένα άτομο να τις καθαρίσει, όπως κάνετε και μ’ αυτές της τάφρου! Μόνο
εκείνες σαν ανήκουν? Και φτιάξτε λίγες παραπάνω στα νέα πάρκα να ξαλαφρώσει ο
κόσμος!
Πολύ κοντά στο σπίτι μου, μετά από δύο χρόνια εργασιών, εγκαινιάστηκε
πρόσφατα το Δημοτικό Κέντρο Βορείου Πόλου. Ποιος νοιάζεται? Ο φορολογούμενος
πολίτης νοιάζεται, που πλήρωνε κερατιάτικα επί δύο χρόνια και τώρα πρέπει να
πληρώνει και ηλεκτρισμό! Και μην ανησυχείτε, ξέρουμε τι έγινε και κάνατε 2
χρόνια να το φτιάξετε! Κάθε βράδυ σχεδόν, που λέτε, κατά τις 18:00, βλέπω τα φώτα
του γηπέδου ανοικτά. Εντάξει, θα μου πείτε τώρα, μίκρυνε η μέρα, οι προπονήσεις
πρέπει να γίνονται, πως θα γίνει? Πρέπει να γίνεται αυτές τις ώρες όμως? Και
μέρα παρά μέρα? Χρειάζονται κιόλας να ανάβουν όλοι αυτοί οι προβολείς? Τόσα
έξοδα υπάρχουν, που να καθιστούν την αγορά επαγγελματιών παικτών και τις
προπονήσεις τη μέρα ως απαγορευτικά δεδομένα? Μπορεί να έχω πλήρη άγνοια επί
του θέματος, αλλά βλέποντας μερα παρά μέρα να ανάβουν τόσοι προβολείς και να
καίνε του κόσμου τον ηλεκτρισμο, ενώ εγώ κάνω από το τίποτα οικονομία για να
μειώσω τα λειτουργικά έξοδα του σπιτιού μου, είναι λιγάκι προκλητικό, δεν
νομίζετε? Εντάξει, οι ποδοσφαιριστές σας εργάζονται και δεν μπορούν πιο
γρήγορα. Συμφωνώ, μπορεί να χρειάζονται συχνές προπονήσεις για να μην ατονήσουν
οι παίκτες σας και να παίξουν χάλια στον αγώνα. Ανάψτε πιο λίγους προβολείς
όμως! Ανάψτε τους μισούς!
Επίσης, ένα σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει όποιος χρειαστεί να περπατήσει
στη Λευκωσία και χωρίζεται σε δύο μέρη, είναι τα πεζοδρόμια της πόλης μας. Κατ’
αρχήν, υπάρχουν δεκάδες δέντρα και φρακτικά που εμποδίζουν τη διέλευση των
πεζών από τα πεζοδρόμια, σε αναγκάζουν να κατεβείς στο οδόστρωμα και να
κινδυνεύεις, γιατί χρήζουν επειγόντως κλαδέματος, κανείς δεν το αναφέρει στους
αρμόδιους (ακριβώς για λόγους αναφοράς γράφτηκε αυτό το άρθρο άλλωστε), δεν
υπάρχει κάποιος να τα κλαδέψει και εν τέλει θέτουν υπό κίνδυνο τους πεζούς και
υπό καθεστώς αχρηστίας ολόκληρα πεζοδρόμια. Το δεύτερο μέρος του προβλήματος,
είναι αντίθετο, κατά κάποιο τρόπο. Κάποια πεζοδρόμια σε δρόμους όπως η Στασίνου
– Σαλαμίνος και η Μ. Καραολή έξω από το ΥΠΟΙΚ*, που οι ρίζες των δέντρων
σήκωσαν το οδόστρωμα και η πεζοπορία εκεί καθίσταται δύσκολη, ειδικά για άτομα
με αναπηρίες ή κάποια ηλικία. Αφαιρέθηκες? Τελείωσες! Κάπου θα σκουντουφλήσεις
και θα νιώθεις σαν κλόουν! Θα κάνεις τους πάντες να γελάνε μαζί σου. *Εκεί δεν
είναι τόσο πρόβλημα για τους πεζοπόρους, όσο για τα οχήματα. Κάποτε έγιναν
κάποιες διορθώσεις επί της οδού Σαλαμίνος από τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου
και φαντάζομαι και σε άλλες οδούς που είχαν παρόμοιο πρόβλημα με τις ρίζες των
δέντρων, αλλά δεν ξέρω αν συνεχίζεται το θέμα. Όσο για τα δέντρα που
χρειάζονται κλάδεμα που λέγαμε, δεν λέω ότι δεν ασχολούνται οι άνθρωποι από τις
υπηρεσίες του Δήμου, απλά κι αυτοί χρειάζονται κάποιο άτομο να τους ενημερώσει.
Και γι’ αυτό γράφτηκε αυτό το άρθρο, όπως προαναφέραμε.
Τέλος, εμείς οι ποδηλατιστές έχουμε μονίμως παράπονο για την έλλειψη
ποδηλατοδρόμων. Κάποιες σπασμωδικές ενέργειες έγιναν, υπάρχουν μερικοί
ποδηλατόδρομοι, αλλά μέχρι να φτάσουμε το πρότυπο δίκτυων που έφτιαξε ο Δήμος
Αγλαντζιάς, έχουμε ακόμα δρόμο μπροστά μας. Κατά τ’ άλλα, οι σταθμοί ποδηλάτων
με την (επιστρεφόμενη) εγγύηση των 150 ευρώ για κάθε χρήση ενός από αυτά μας
μάρανε. Ευτυχώς, βέβαια, απ’ ότι μάθαμε, γίνεται κάποια μελέτη για τη
δημιουργία δικτύου ποδηλατοδρόμων, αλλά αντιλαμβάνεστε... Μέχρι να τελειώσει η
μελέτη, να ανακυρηχθεί ο διαγωνισμός, να μελετηθούν οι προσφορές, να
κατακυρωθούν, να αρχίσουν τα έργα, να τελειώσουν... Θα μπουν τα ποδήλατα στην
ιστορία!
